"ری نامه"

دامون قنبرزاده، منتقد و فعال رسانه‌ای نوشت: «همه‌ حق دارند به هر جایی که دل‌شان می‌خواهد مسافرت کنند اما آن چیزی که باعث می‌شود مسافرت کسانی امثال این گزارشگر فوتبال به کشورهای دیگر حساسیت‌برانگیز شود، منبع تغذیه‌ی آن‌ها و رفتار متناقض و یک بام و دو هوای‌شان است. بعد از وایرال شدن ویدیویی که طی آن این گزارشگر فوتبال در فرودگاه کانادا، گرفتار یک خبرنگار/شهروند پرسش‌گر می‌شود، خواندن واکنش‌های مردم در کامنت‌ها بسیار هیجان‌انگیز بود. مردمی که دل پُری دارند، به چند مسئله اشاره کرده بودند و مهم‌ترین آن‌ها وضعیت همسر گزارشگر بود که با نمایش خودِ گزارشگر جلوی دوربین‌های تلویزیونی در ایران هم‌خوانی نداشت.. به این نکته کاری ندارم که او از منبع لایزال صداوسیما و تنها به خاطر دو تا گزارش فوتبال و چهار تا کار مجری‌گری، احتمالاً پول هنگفتی گیرش می‌آید. به این نکته هم کاری ندارم که همین آقا در گزارش‌های فوتبالش بین ایران و کشورهای دیگر، هر نوع تحقیر و توهین را درباره‌ی رقیب به کار می‌بَرَد و «میهن‌پرستی» افراطی و ترسناکی را فریاد می‌کِشد تا بی‌هویتی خودش را فریاد بزند اما وقتی پای سفر به همان کشورها می‌رسد، در صف اول ایستاده است. این‌ها را کنار می‌گذارم. نکته‌ی اصلی تظاهر است که حرص آدم را در می‌آورد..من از این آقا و امثال این آقا می‌خواهم بپرسم: شما اصلاً نمی‌خواهد به هیچ‌کدام از پرسش‌های این خبرنگار/شهروند جواب بدهی، فقط به من بگو خجالت نمی‌کشی با این همه رد پایی که از خودت به جا گذاشته‌ای، صاف‌صاف و آزادانه در کشورهای خارجی می‌چرخی و خرید می‌کنی و انگار‌نه‌انگار؟! ما احمق نیستیم آقا.»رسول اسدزاده (روزنامه‌ نگار) هم به این شکل به ماجرا واکنش نشان داد: «‌محمدرضا احمدی هنگام‌ بازگشت از کان, ...ادامه مطلب